از آسمان باران انا انزلنا بر فرق زمین می بارد

امشب چشمانم را با آب توبه می شویم

و کلام قرآن در دهانم می ریزم

تا خواب چشمانم را نیازارد . . .

آری ما را بر عظمت و شناسایی آن راهی نیست

تنها می توان درزیر باران رحمت

“لیله القــــــدر”

ایستاد تا برما ببارد

و جانهایمان را از آب زلال خود شست وشو دهد و پاک سازد . . .

در لیالى قدر قرآن به دل کن ، نه فقط قرآن به سر

که اولى جوهر ذات تو گردد دومى خارج از گوهر تو است  . . .